15 april a.s. wordt traditiegetrouw de Passion 4U uitgevoerd in de Ansfriduskerk. En ook dit jaar zal de kerk weer afgeladen vol zijn. Het spreekt aan; dat lijdensverhaal dat vooraf gaat aan Pasen, met een open einde.
Hoewel Passion 4U een katholiek initiatief is; trekt het veel mensen van buiten deze kerk. Vorig jaar, zonder dat ze het van elkaar wisten, debuteerden twee mensen van de Fonteinkerk (PKN) in P4U: Rik Vroege in het koor en Jelle Koolstra als verteller. En als je het één keer hebt meegemaakt, wil je het nog een keer meemaken. Het paasverhaal verbindt. Aan het woord initiatiefnemer Ron Adelaar en de Fonteiners Rik Vroege en Jelle Koolstra.
“In 2013 deden we onze eerste Passion 4U. In die tijd was er binnen de Ansfriduskerk behoefte aan nieuwe initiatieven om de vitaliteit van de geloofsgemeenschap te stimuleren. Mede ingegeven vanuit mogelijke kerksluitingen in Amersfoort om de levensvatbaarheid van de Ansfriduskerk een impuls te geven.
De eerste Passion 4U was meteen een succes en een traditie werd geschapen. Met de jaren is er nu anno 2025 dankzij sponsoring veel geïnvesteerd in professionaliteit, geluid, licht, muziekorganisatie. Op een doordeweekse avond komen er nu jaarlijks 450 mensen naar de Passion 4U. Hoe mooi is dat in een tijd waar de kerk en het geloof het niet makkelijk heeft.”
Ron Adelaar is als muzikant/componist met zijn pianomuziek wereldberoemd geworden. Zijn muziek wordt door miljoenen mensen beluisterd. Hij heeft de kerk als podium voor zijn kunsten niet meer nodig. Ron: “Musiceren in de kerk is een belangrijk oorsprong en basis voor mij. Als kind ben ik in de kerk begonnen met muziek spelen op orgel en piano, samen met mijn vader op dwarsfluit. 10 jaar lang hebben we in de Heilig Kruiskerk samen muziek gemaakt, vieringen muzikaal begeleid. Die eerste jaren ‘podiumervaring’ als kind waren best spannend maar daar heb ik nog steeds plezier van want echte podiumvrees ken ik al lang niet meer. Ik heb mezelf in de kerk muzikaal sterk ontwikkeld qua spel en repertoire met kerkliederen en in de (licht)klassieke en moderne muziek.
Er is daarnaast een sterke verbinding tussen geloof en muziek voor mij. Zo heb ik altijd muzikaal geïmproviseerd op de piano tijdens bepaalde momenten in vieringen; om met mijn muziek goed aan te sluiten op de overweging van een voorganger. Die meditatieve muziek vormt tevens de basis voor mijn huidige pianocomposities die ik uitbreng op Spotify. Dat was een dee van mijn jongste zoon Ivo die die muziek vaak had gehoord en zei dat ik daar meer mee moest doen; jonge mensen luisteren veel naar dat type rustige, peaceful pianomuziek tijdens hun studie om te concentreren en te focussen.
Daarnaast krijg ik veel inspiratie in de kerk en is het heel fijn om als dirigent/pianist van Koor 4U met ruim 30 koorleden muzikaal iets moois te ontwikkelen voor Passion 4U, Kerst en in de wekelijkse vieringen/diensten. Met bijvoorbeeld liederen op de prachtige teksten en muziek van Huub en Tjeerd Oosterhuis, Tom Löwenthal en Antoine Oomen. Maar ook maak ik graag eigen composities voor het koor op teksten en vind ik het leuk om dat 4 stemmig te arrangeren. Kortom, het is een bijzonder fijne combinatie om zowel in de kerk als in theaters te kunnen musiceren.”
“De eerste Passion 4U in mijn herinnering, dat is een publiekservaring. Dat zal in 2019 zijn geweest, meegetroond door mijn vrouw. Een overrompelende ervaring, dat zoiets ook in een kerk kon!
Passion 4U 2025 gaat mijn tweede als koorlid worden, ik beleefde mijn vuurdoop in 2024 nadat ik in september 2023 lid ben geworden van 4U. Het verschil met 2019 is dus niet echt te maken. Wel kan ik over 2024 kwijt dat het meezingen voor mij in de categorie zit van de memorabele dagen in een mensenleven (trouwen, geboorte van je kinderen). Wat een belevenis, na maandenlang oefenen, voorbereiden, spanning opbouwen, zelfs op je 54e!
Wat ik zoek in een katholiek initiatief, ofwel waarom ik als protestant lid ben van een katholiek koor? Ik prijs mij gelukkig met een oecumenisch huwelijk, getrouwd met een katholieke vrouw, bezocht in het verleden Het Brandpunt en de Oecumenische Centrumviering, waar ook onze beide dochters zijn gedoopt. Oecumene betekent voor mij "best of both worlds" mijn eigen protestantse afkomst, met dat waar ik mee opgegroeid ben, samen met de katholieke liturgie. Waarbij ik vaak de liederen in de katholieke kerk mooier vind, een iets andere tekst op een traditionele melodie of juist liederen die in de protestantse kerk niet worden gezongen. Zeker bij 4Koor U is dat het geval, beduidend modernere muziek, met toegankelijke teksten. Passion 4U vormt daarin een hoogtepunt, waar Het Lijdensverhaal middels tekst en popmuziek wordt verteld.
Het Lijdensverhaal staat voor mij symbool voor opnieuw mogen beginnen, hoe diep het dal ook is. In praktische zin vormt de Stille week het hoogtepunt van het kerkelijk jaar, na een periode waarin ik probeer het stiller te laten worden, moeilijk in een druk leven, vormt de cyclus van vieringen de aanloop naar een nieuw begin.
Ik hoop van harte dat op 15 april de boodschap van Hoop naar voren komt, hoop die nodig is in deze ingewikkelde tijd waar "ophitsers en zwetsers het feest vernachelen"(vrij naar Huub van der Lubbe, lied Recht in de ogen van het album Later is nu).”
“Mijn eerste Passion was die van J.S. Bach. Mijn moeder nam ons mee naar de Mattheus Passion. Ik was een jaar of 13. Ik kon het klassieke geweld toen nog niet waarderen. Maar het zaadje is wel geplant, want nu vind ik het het mooiste muziekstuk dat er is. Dat komt door die muziek, door dat ijzersterke verhaal. Niet kapot te krijgen. Dat heeft het eeuwige leven.
In de jaren ’80 gaf ik les op de Mavo Leusderweg, die later samenging met het Corderius College in Amersfoort. Toen maakten wij jaarlijks een kerstmusical. Ooit nog op tv uitgezonden voor de NCRV. Ook daar trokken wij volle zalen mee, want dat kerstverhaal is zo mooi romantisch. En ik begrijp dat mensen dat waarderen. Maar het Paasverhaal is juist ontdaan van romantiek; het is het verhaal van een martelaar, onschuldig gemarteld en gekruisigd. Het verhaal dat vandaag de dag alle aandacht verdient.
Vorig jaar werd ik uitgenodigd door Ron Adelaar om de Verteller te zijn in de Passion 4U. Wat een eer en een voorrecht. In de Stille Week zo’n verhaal te mogen brengen, in combinatie met prachtige liedjes, fantastisch uitgevoerd, heerlijk gemusiceerd, met zorg in beeld gebracht... En het klikte. De mensen, muziek, teksten en gelukkig ook de voordracht. Een match made in heaven.
Ik ben met een katholieke vrouw getrouwd. Wij zijn ooit in de omroepparochie ’t Zand getrouwd (1980). De katholieke tradities en cultuur zijn niet alleen een verrijking voor een gereformeerde jongen als ik, maar in mijn geval zelfs noodzakelijk om het evangelie te blijven ‘geloven’, te blijven ‘doen’! Voor mijn moeder ooit, was het nog wel even wennen toen haar zoon van 16 verkering kreeg met een katholiek meisje. “Katholiek zijn is toch anders”, waarschuwde zij. Daar had ze gelijk in. Uiteindelijk is dat ‘een zegen’.”