Ik wil ook in het BRP! Een persoonlijk ingrijpend verhaal van Mandy uit Amersfoort. Een ongeboren kindje dat niet word erkend word als haar kind. Zij is nu met andere een petitie gestart om aandacht te vragen voor deze kwestie.
De petitie zet zich in voor het bestaan van het levenloos geboren kind. Ze willen dat er een aanpassing komt in de wet die beschreven staat in het Burgelijk Wetboek.
Om deze petitie met dit onderwerp op de agenda van de tweede kamer te krijgen, zodat het onderwerp door alle kamerleden besproken moet worden, hebben we 40.000 handtekeningen nodig. De eerste 3629 handtekeningen zijn al binnen maar zij hopen er nog veel meer te krijgen!
Teken hier de petitie en word ook lid van de groep op Facebook die zij hebben aangemaakt.
Lees hieronder het verhaal van Mandy:
Mijn buik had de veiligste plek op aarde voor Clavo moeten zijn. Maar ik heb hem niet kunnen beschermen. Ik ontdekt 15 december 2014 dat onze zoon Clavo erg rustig is in haar buik. Na onderzoek krijgen we het verpletterende nieuws dat Clavo is overleden na een ‘perfecte zwangerschap van 39.2 weken. We hadden allemaal Vragen: hoe kan dit zo maar? Wat hebben ze over het hoofd gezien? Waarom? Hoe vertellen wij dit aan Evi? (Onze dochter van toen 4) Allemaal vragen omdat er geen aanwijzingen zijn geweest voor dit vreselijke drama zijn. Na bevalling werd ook duidelijk waaraan hij is overleden, verstrengeling met de navelstreng, eigenlijk gewoon ‘vette pech’.
De pijn en verdriet die als gezin hebbem gehad de periode na zijn overlijden valt niet te beschrijven! Hij was zo welkom, hij werd zo verwacht! Zn kamertje is klaar, zn kleertjes liggen gewassen in de kast, ons hele gezin is vol van onze kleine Clavo. Ook al zit hij nog in mijn buik, hij hoort er al helemaal bij. Als Evi huilt of Mark praat, reageert Clavo daarop door te bewegen. En wanneer grote zus tegen mn buik aan gaat liggen, beweegt Clavo zich in haar richting. Als ze in haar buik drukt, schopt hij terug. De intense liefdesband die er de hele tijd al was. Clavo hoefde alleen nog maar geboren te worden, eindelijk zou hij dan door onze armen worden gedragen, zouden we eindelijk zien op wie Clavo leek. We hebben hem in onze armen kunnen dragen, maar veel te kort! We hebben naar zijn prachtige gezichtje kunnen kijken, maar veel te kort!
Een aantal maanden later wilde ik wat voor de belasting regelen en logde in op mijnoverheid.nl. Puur uit nieuwsgierigheid bekeek ik onze persoonsgegevens en ook om even een soort van bevestiging te krijgen, mn kinderen terug te zien in mijn persoonsgegevens, zag ik dat de naam van Clavo er niet bij stond. Volgens de overheid had ik maar één kind. Aanvankelijk nog aan een fout en bel meteen de volgende ochtend de gemeente. Ik krijg de vraag of Clavo buiten de buik zijn oogjes open heeft gehad. Hier kon ik helaas alleen maar ontkennend op antwoorden. ‘Dan is dat de rede, een kindje moet buiten de buik geleefd hebben voor ze geregistreerd worden’ als ik dan vraag wat de “akte van levenloos geboren kind ” inhoud krijgt ik het antwoord ‘die akte er meer is voor de erkenning voor de ouders denk ik’
Ik ben woedend vanwege deze kromme redenatie. Hoezo niet geboren, waarom mag hij niet als mijn kind geregistreerd staan? volgens de wet moet je wel je kindje aangeven en voor een uitvaart moet zorgen als het na 24 weken zwangerschap levenloos ter wereld komt. Tegelijkertijd doen ze net alsof zo’n kindje niet heeft bestaan, Waarom is er eigenlijk een wet die beschrijft dat een levenloos geboren kind wordt geacht nooit te hebben bestaan? Hierdoor dus ook geen officiële geboorte heeft en geen registratie in de Basis Registratie Personen BRP. Dit is dus ook gelijk de rede dat ik samen met twee andere lotgenoten de petitie ‘ik wil ook in het BRP!’ ben gestart!
