Vanaf zaterdag 3 november a.s. toont het Mondriaanhuis onder de titel ‘Reflectie’ diverse werken van Herman Coppus. In twee zalen van het museum zijn van hem papierreliëfs en sculpturen in glas en brons te zien. Coppus laat zich in zijn werk vooral inspireren door het constructivisme uit de vorige eeuw. Hij heeft daarin een geheel eigen beeldtaal weten te ontwikkelen met een uitgesproken aandacht voor kleur, ritme en lichtwerking.

Een groot deel van het werk van Herman Coppus  (Horst 1955) bestaat uit geometrische vormen die zich in een vierkant of rechthoek herhalen tot een patroon. Hoewel Coppus zich in zijn kleurgebruik beperkt tot de primaire kleuren en zwart en wit, laten zijn werken door reflectie en schaduwwerking vanuit verschillende  standpunten een verrassend rijk palet van steeds wisselende kleurschakeringen zien. Wie langer stilstaat bij zijn papierreliëfs, ziet een ingenieus en steeds veranderend spel van vorm en licht.

Laatbloeier

Als kunstenaar zou je Coppus een laatbloeier kunnen noemen. Hij maakt al ruim twintig jaar autonoom werk, maar pas sinds de laatste vijf jaar toont hij het actief aan de buitenwereld. Na diverse exposities bij galeries en kunstmanifestaties is de tentoonstelling in het Mondriaanhuis zijn eerste museale presentatie in Nederland.

Engelengeduld

Zijn opleiding volgde Coppus aan de  Stadsacademie van Maastricht, tegenwoordig de Academie Beeldende Kunsten Maastricht. Daarna volgde een loopbaan als docent in beeldende vakken en kunstgeschiedenis. Sinds eind jaren ’90  combineert Coppus het lesgeven met het kunstenaarschap.
Coppus woont en werkt in Ravenstein, het schilderachtige vestingstadje aan de Maas in Noord-Brabant. In het sfeervolle historische pand waarin het echtpaar Coppus woont, staat midden in woonkamer de werktafel van de kunstenaar. Aan deze tafel werkt hij, omringd door zijn eigen kunstwerken, dagelijks aan zijn reliëfs. Met  engelengeduld en een aan perfectionisme grenzende precisie, snijdt Coppus daar de kubussen of andere vormen die nodig zijn voor het patroon waar hij op dat moment aan werkt.

Glas

Herman Coppus werkt niet alleen met papier, maar ook met andere materialen zoals brons en glas. Zijn glassculpturen bestaan veelal uit stroken hergebruikt glas, die hij stapelt tot monumentale, transparante vormen in de ruimte. De glasstroken liggen los op elkaar; slechts de bovenste stroken zijn gefixeerd met lijm. Coppus geeft zijn reliëfs of sculpturen geen titel. Dat heeft misschien iets te maken met het feit dat de kunstenaar niet houdt van getheoretiseer over zijn werk. Dat wordt al gauw zo pretentieus, vindt hij. Pretentieus is Coppus zeker niet, maar wel een zeer gedreven kunstenaar. Zijn werklust is groot en zijn productie hoog; bijna wekelijks verschijnt er een nieuw werk van zijn hand. Tijdens het maken van een reliëf ontstaan vaak alweer nieuwe ideeën voor een volgend werk. Restmateriaal is er bijna niet: uit reststukjes van een eerder gemaakt reliëf ontstaat regelmatig weer een nieuw werk.

Over het Mondriaanhuis

Het Mondriaanhuis in Amersfoort is het geboortehuis van Piet Mondriaan. De pionier van de abstracte kunst werd hier op 7 maart 1872 geboren als zoon van een hoofdonderwijzer. In het Mondriaanhuis reizen bezoekers door het leven van Piet Mondriaan: van Amersfoort naar Amsterdam en via Parijs uiteindelijk naar New York.  Zij maken kennis met zijn iconische werk, zijn spirituele vorming, zijn interesses en vrienden. Het Mondriaanhuis maakt daarbij gebruik van diverse audiovisuele technieken, waardoor je wordt meegenomen in de artistieke zoektocht van de kunstenaar.